Άλλους τρεις πολύτιμους πόντους έβαλε στο σακούλι ο Ολυμπιακός στην προσπάθεια που κάνει για να στεφθεί πρωταθλητής για 48η φορά. Ειδικά όμως φέτος, κάθε άλλο παρά εύκολος είναι ο στόχος. Οι λόγοι πολλοί και χιλιοειπωμένοι. Εγω θα σταθώ σε αυτά που είδα στον χθεσινό αγώνα της Λειβαδιάς και τη νίκη της ομάδας με 0-1 χάρη σε γκολ του Ανδρούτσου στο 40'. Υπήρξαν αρκετά θετικά και κάποια αρνητικά στοιχεία που θα αναφέρω παρακάτω.
Ημέρα Τετάρτη και 3.000 φίλοι των ερυθρολεύκων έδωσαν βροντερό παρόν στο γήπεδο (εάν αυτό το χωράφι μπορούμε να το αποκαλέσουμε έτσι) στέλνοντας ξεκάθαρα το μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις ότι υπάρχει συσπείρωση σε όλους τους τομείς παρά το -10 από τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό. Ο Μίτσελ αποφάσισε την ενδεκάδα με γνώμονα το Κυριακάτικο παιχνίδι με την ΑΕΚ, εξού και οι αλλαγές στην τεράδα της άμυνας με Ρέτσο, Ντόη, Ανδρούτσο και Βρουσάι. Από εκεί και πέρα διατηρήθηκαν στο αρχικό σχήμα οι φορμαρισμένοι Χουάνγκ και Χάμες, ενώ ο Μπιέλ φανέρωσε σε αρκετές στιγμές τη μεγάλη ποιότητα που διαθέτει ως παίκτης. Ίσως να μπορούσε να μπει ο Μπόουλερ, ο Άβιλα και ο Σαμασέκου πιο νωρίς, αλλά τέτοιες ώρες τέτοια λόγια.
Πολύ σημαντικό το γεγονός ότι οι Πειραιώτες διατήρησαν ανέπαφη την εστία τους για πέμπτη φορά φέτος και αυτό είναι κάτι που πιστώνεται στον προπονητή, καθώς επίσης και το 70% κατοχή (έφτασε κάποια στιγμή 79%) πράγμα που δείχνει ότι σε γενικές γραμμές η ομάδα λειτούργησε σωστά.
Κάτι που μου άρεσε πολύ, ήταν ότι στην αποστολή δεν μπήκαν οι Βρσάλικο και Μαρσέλο. Αυτό μου δείχνει ότι ο Μίτσελ δεν χαμπαριάζει από ονόματα. Η αντικειμενική αλήθεια είναι ότι ο μεν Βρσάλικο είναι πολύ μακριά από τον καλό του εαυτό, ο δε Μαρσέλο χρειάζεται ακόμα αρκετό χρόνο για να μπορεί να βγάλει 90λεπτο.
Για ακόμα ένα ματς ο Ολυμπιακός είχε πολλές τελικές προσπάθειες, πολλές χαμένες ευκαιρίες προς την αντίπαλη εστία, όμως κατάφερε να πετύχει μόνο ένα γκολ (όπως και στη Λεωφόρο), με αποτέλεσμα να υπάρχουν πάλι καρδιοχτύπια. Παιχνίδια σαν αυτό με τον Λεβαδειακό, βάζεις δύο γκολ στο πρώτο ημίχρονο και ένα στο δεύτερο, μπαίνεις στο πούλμαν και πίσω στο Ρέντη για ξεκούραση. Για άλλη μια φορά οι ερυθρόλευκοι δεν εκμετάλευτηκαν το ότι προηγήθηκαν, χάθηκε το μομέντουμ και πολύ φοβάμαι ότι αργά ή γρήγορα θα το πληρώσουν (πάλι).
Πάμε και στη διαιτησία. Θα το πω απλά. Ο οργανισμός του Ολυμπιακού δέχεται από παντού επιθέσεις και δεν αναφέρομαι μόνο στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, αλλά για το σύνολο (σχεδόν) όλων των αγώνων από την αρχή της χρονιάς. Στη χθεσινή αναμέτρηση, 2-3 κόρνερ δόθηκαν άουτ, ενώ η φάση με τον Βινίσιους να διώχνει προ του Ελ Αραμπί, σύμφωνα με το VAR και τον διαιτητή, η μπάλα δεν πέρασε την γραμμή ολόκληρη. Πόσα λεπτά άραγε ασχολήθηκε ο VAR με τη συγκεκριμένη φάση; Απορίας άξιο βέβαια το γεγονός ότι ο αγώνας σταμάτησε για αρκετά λεπτά για να διαπιστωθεί εάν το γκολ του Ανδρούτσου πρέπει να μετρήσει ή όχι, ενώ φάνηκε εξ αρχής ότι δεν υπήρχε κάτι το επιλήψιμο.
Είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι η ομάδα, κάθε εβδομάδα, θα περνάει από συμπληγάδες για να κερδίζει τα παιχνίδια. Όσο δε, μειώνεται η διαφορά από τον πρωτοπόρο της βαθμολογίας, τόσο περισσότερο θα μπαίνουν στην εξίσωση ακόμα περισσότεροι "αστάθμητοι" παράγοντες που θα προσπαθούν να κόψουν βαθμούς από τους πρωταθλητές Ελλάδας.
Λεβαδειακός: Μάρκοβιτς, Τσάπρας, Βινίσιους, Λιάγας (39' Τζημόπουλος), Μπαχανάκ, Νίκας, Χάμοντ (86' Τσιριγώτης), Βρακάς, Σκβάρκα (46' Γιαννιώτας), Βήχος, Πετρέ (46' Δούμτσιος)
Ολυμπιακός: Πασχαλάκης, Ανδρούτσος (76' Άβιλα), Ντόι, Ρέτσος, Βρουσάι, Μασούρας (77' Μπόουλερ), Ίνμπομ Χουάνγκ, Εμβιλά, Μπιέλ (83' Φορτούνης), Χάμες Ροντρίγκες (83' Σαμασέκου), Αραμπί (64' Μπακαμπού)