Την Τετάρτη 1 Ιουνίου, η δίκη του πρώην διευθυντή του εθνικού θεάτρου, Δημήτρη Λιγνάδη, συνεχίστηκε με την κατάθεση του 36χρονου, όπου τον κατηγορεί για βιασμό και σεξουαλική κακοποίηση που είχε πάρει μέρος το 2005. Ειδικότερα, ο μάρτυρας κατέθεσε πως:
"Μάρτυρας: Ήταν ότι πιο φριχτό έχω ζήσει, ο μεγαλύτερος πόνος. Ήταν σαν να μας σκηνοθετούσε διαρκώς. Θυμάμαι τον πόνο, το φόβο, πώς θα πάω στην οικογένειά μου, τι να τους πω τι μου συνέβη; Δεκαπέντε χρόνια δεν μπορούσα να τους το πω. Ένιωθα εξευτελισμένος, αδικημένος, αν έχω κάνει εγώ λάθος; Τι ζήτησα; Μόνο έναν μονόλογο ήθελα να διαβάσω.
Τον κατηγορούμενο τον γνώρισα μέσω της θείας μου. Στην πρώτη μας συνάντηση του έδωσα ένα μονόλογο και στη δεύτερη, με πήγε στο σπίτι του για να του διαβάσω. Ο κ. Λιγνάδης με υποδέχτηκε φορώντας μόνο μια πετσέτα. Σοκαρίστηκα, φαντάστηκα ότι θα έλεγε: πάω να ντυθώ δε φαντάστηκα ότι θα έμενε με την πετσέτα στον καναπέ. Ο κατηγορούμενος είναι σχεδόν συνομήλικος με τους γονείς μου. Στα μάτια μου ήταν ένας δάσκαλος. Δεν υπήρχε τίποτα το ερωτικό, δεν είχα αντιληφθεί ότι είναι ομοφυλόφιλος, πίστευα ότι βρισκόμουν στο σπίτι ενός καθηγητή για να με βοηθήσει. Ήταν φιλικός μου είπε ότι έχει γενέθλια και αντιλήφθηκα ότι είχε διαφορετική συμπεριφορά, ήταν επιθετικός.
Μου έλεγε, καταλαβαίνεις τι έκανε στα τσοντάδικα; Εγώ δεν ήξερα καν τη λέξη. Στοματικό έρωτα δεν έχεις κάνει; με ρωτούσε, εγώ είχα σχέση μόνο με δύο κοπέλες. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι χρειάζονταν τέτοιες ερωτήσεις για έναν μονόλογο. Αμήχανα πήγαινα να απαντήσω και μου έλεγε με το γυμνό έχεις θέμα; Μου ζήτησε για να αποδείξω ότι είμαι διατεθειμένος να είμαι στο χώρο να του δείξω τα οπίσθιά μου. Παρουσία του άλλου παιδιού. Ήταν πάρα πολύ αμήχανο. “Σου είναι τόσο δύσκολο;” με ρώτησε. Σηκώθηκα, κατέβασα το παντελόνι, έδειξα τα οπίσθιά μου, το ανέβασα και ξανακάθισα. Με την άκρη του ματιού μου κατάλαβα ότι χαϊδεύει τα γενετικά του όργανα. Μετά με ρωτούσε για τις κοπέλες μου, αν έχω κάνει στοματικό, υπήρχε ένας εκφοβισμός.
Πρόεδρος: Δεν μπορούσατε να φύγετε;
Μάρτυρας: Δεν μπορούσα να φύγω. Πώς μπορούσε να υπάρχει μια τόσο ακραία συμπεριφορά στο βλέμμα. Δεν μπορούσα να θυμηθώ αν το άλλο παιδί είχε κλειδώσει την πόρτα. Είχα σοκαριστεί, είχα παραλύσει.
Πρόεδρος: Είπατε θέλω να φύγω, δεν αισθάνομαι βολικά;
Μάρτυρας: Είχα κοκκινίσει, ένιωθα φόβο, αδυναμία, το έβλεπε όλο αυτό. Μου έλεγε ότι αν δεν είσαι ανοιχτόμυαλος, δε θα μπορέσεις να ασχοληθείς με το χώρο. Σκέφτηκα πόσες δοκιμασίες για έναν μονόλογο. Κάποια στιγμή μας φώναξε μέσα. Μπήκαμε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και οι δύο μέσα» περιέγραψε και ξέσπασε σε κλάματα όταν μίλησε για τη στιγμή που, όπως καταγγέλλει, βιάστηκε από τον προφυλακισμένο σκηνοθέτη. Ήταν σαν να μας σκηνοθετούσε διαρκώς, μας είπε πού να σταθούμε. Μου λέει κατέβασε το παντελόνι σου, το έκανα ελάχιστα. Με έσπρωξε στο κρεβάτι. Δίπλα ήταν μία μεταλλική ράβδος. Με έσπρωξε στο κρεβάτι, πήρε τη μεταλλική ράβδο και την ακούμπησε στο σώμα μου. Άρχισα να λέω σταμάτα, σταμάτα. Είχα πέσει στα τέσσερα στο κρεβάτι, το παντελόνι ήταν λίγο κατεβασμένο. Κατάλαβα ότι αυτό είναι ότι πρέπει να φύγω από εκεί. Με ακουμπούσε και προσπάθησε να διεισδύσει τη ράβδο στο σώμα μου. Έλεγα σταμάτα πονάω, φώναζε δυνατά χαλάρωσε, ηρέμησε.
Δεν ήξερα εάν έφευγα αν θα με ακολουθούσε, τι θα έκανε. Ήθελα όλο αυτό να σβήσει. Τότε μας είπε φύγετε, έχω πρωινό ξύπνημα και να διαβάζω τον μονόλογο. Ένιωθα πόνο, έτρεμα ήμουν έτοιμος να κλάψω. Δεν είχα ποτέ ξανά επαφές με τον κατηγορούμενο τον οποίο συνάντησα τυχαία μεταξύ 2007-2010, όταν εργαζόμουν σε ένα καφέ στο Γκάζι, όπου πήγαινε ως τακτικός πελάτης χωρίς, ωστόσο, να συζητήσουμε."
Τέλος, ο μάρτυρας δήλωσε αδυναμία να συνεχίσει την κατάθεση του με αποτέλεσμα η εξέταση του να διακοπεί για την ερχόμενη Παρασκευή.