Συνεχίστηκε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου, με την κατάθεση της παιδιάτρου και διευθύντριας του Καραμανδάνειου, όπου νοσηλευόταν η Τζωρτζίνα:
"Μάρτυρας: Όταν έπαθε ανακοπή η Τζωρτζίνα κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον και αναρωτιόμασταν γιατί, τι έγινε; Δεν πεθαίνει έτσι ένας άνθρωπος. Πρέπει να έχεις κάτι για να πεθάνεις. Υπάρχει κάποια αιτία που οδηγείται εκεί ο άνθρωπος. Στη μικρή, τουλάχιστον μέχρι τις 9 Απριλίου 2021, δεν υπήρχε καμία αιτία. Το κοριτσάκι, που εισήχθη μετά από δήλωση της μητέρας για επεισόδιο σπασμών, ελέγχθηκε εξονυχιστικά από τους ιατρούς, καθώς επρόκειτο για ένα παιδί που είχε χάσει τα αδέλφια του. Σειρά εξετάσεων έγιναν, οι οποίες δεν έδειξαν τίποτα ανησυχητικό. Καταγράφηκε ένα στιγμιαίο επεισόδιο στο μηχάνημα με 132 σφίξεις, το οποίο εφόσον είχε βγει φυσιολογικό το καρδιογράφημα, αποδόθηκε σε κάποιο από τα αυτοκόλλητα που κουνήθηκε.
Κούγιας: Δεν ντρέπεστε λιγάκι;
Μάρτυρας: Ξεκολλάνε.
Πρόεδρος προς Κούγια: Πρέπει να ντρέπεστε, είναι απαράδεκτο.
Κούγιας: Εντάξει, κυρία πρόεδρε.
Πρόεδρος: Θα περάσουν πολλοί μάρτυρες.
Κούγιας: Όχι τέτοιοι.
Πρόεδρος: Αν αντιδρούμε έτσι.
Κούγιας: Προς Θεού! Έχουμε την κυρία που έφαγε το παιδί. Αυτόφωρο πρέπει να πάτε.
Πρόεδρος: Θα ρωτήσετε όταν έρθει η ώρα. Θα καταθέσει αυτά που γνωρίζει.
Κούγιας: Και εμείς θα κάνουμε αυτά που πρέπει.
Μάρτυρας: Η Τζωρτζίνα όταν την εξέτασα ήταν εντελώς καλά και έτρωγε απ' έξω. Αυτό που κατάλαβα ήταν πως το παιδί ήταν σε άριστη κλινική κατάσταση. Λέω πώς μπορεί να πεθάνει έτσι ένα παιδί που θέλει να φάει σουβλάκια; Το εικοσιτετράωρο που ήμουν εγώ και έλεγξα το παιδί, ήταν ασυμπτωματικό και γι' αυτό είπα να πάρει εξιτήριο. Δεν ξέρω τι έγινε μετά. Είπα στη μαμά ότι δεν έδειξαν τίποτα οι εξετάσεις, δε βρήκαμε νόσο να το πάτε σπίτι σας και σκεπτόμενη τα άλλα παιδιά της, της είπα η πόρτα μας είναι ανοιχτή. Δε μου είπε τίποτα. Ήθελα να της δώσω θάρρος να γυρίσει στο σπίτι της. Εκείνη τη στιγμή εγώ έβλεπα έναν άνθρωπο πονεμένο δίπλα στο παιδί του.
Κούγιας: Με χορήγηση κεταμίνης μπορεί να προκληθεί ανακοπή;
Μάρτυρας: Να ρωτήσετε αναισθησιολόγο, εγώ δεν έχω δουλέψει ποτέ με κεταμίνη. Υπάρχουν φάρμακα, όπως ναρκωτικά κλπ., που κάνουν ανακοπή.
Κούγιας: Σας είπαν πώς έπαθε ανακοπή;
Μάρτυρας: Μου είπαν ότι το βρήκαν πεθαμένο και έκαναν τεράστια προσπάθεια να το επαναφέρουν.
Κούγιας: Μπορείτε να εξηγήσετε πώς η κεταμίνη οδηγεί σε ανακοπή;
Μάρτυρας: Δε γνωρίζω τη δράση του φαρμάκου.
Κούγιας: Υπήρχε κεταμίνη στο νοσοκομείο;
Μάρτυρας: Στο τμήμα μου δεν υπάρχει, οι αναισθησιολόγοι την ξέρουν. Εγώ την έμαθα αργότερα, όταν ρώτησα.
Κούγιας: Το ίδιο και η κατηγορούμενη: Το έμαθε μετά… Θα μπορούσε να προκαλέσει ανακοπή με φραγή μύτης και στόματος;
Μάρτυρας: Δεν είμαι εγκληματολόγος. Ήμουν μπροστά;
Κούγιας: Θα μπορούσε;
Μάρτυρας: Ξέρω ότι οι μανάδες αγαπάνε τα παιδιά τους.
Πρόεδρος: Μπορούν να προκαλέσουν ασφυξία;
Μάρτυρας: Βεβαίως. Η εσκεμμένη ασφυξία είναι αιτία ανακοπής. Εφόσον το κοριτσάκι δεν είχε συμπτώματα συμβατά με καρδιακή νόσο, η εξέταση χόλντερ δε θα βοηθούσε.
Κούγιας: Μας έχετε τρελάνει στα ψέματα. Τόσα ψέματα δεν έχει πει κανείς.
Μάρτυρας: Είμαι δημόσιο πρόσωπο. Παρακαλώ, κυρία πρόεδρε, να με προστατεύσετε.
Πρόεδρος: Σας παρακαλώ, κύριε συνήγορε.
Κούγιας: Αφήσατε ένα παιδάκι να πεθάνει επειδή ήταν Σαββατοκύριακο και πήγατε διακοπές. Η κατηγορούμενη είναι κατηγορούμενη από εσάς. Μπορεί να έχει γίνει ιατρικό λάθος εδώ; Αν αποδειχθεί ότι η μητέρα δεν έκανε τίποτα, τι άλλο μπορεί να συνέβη;
Μάρτυρας: Δε μου έρχεται η φράση στα ελληνικά. it's up to you.
Κούγιας: Ε, τότε θα πω κι εγώ Κορωπί. Καλές γιορτές".