Ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας - Ουκρανίας ξεκίνησε και επίσημα εχθές 24-2-2022 με τους Ρώσους να επιτίθενται κατά κύματα σε μεγάλες Ουκρανικές πόλεις. Σε αυτό το άρθρο δεν θα κάνω καμία ανάλυση για πολεμικές στρατηγικές των δύο χωρών. Θα ήθελα απλά να πω κάποια πράγματα για την ενδεχόμενη εμπλοκή της Ευρώπης σε έναν πόλεμο τον οποίο δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι ακριβώς διακυβεύεται και για αυτόν τον λόγο δεν θα ήθελα να την δω να εμπλέκεται με οποιονδήποτε τρόπο. Ουέ και αλοίμονό μας αν αρχίσουμε να στέλνουμε στρατιωτικό εξοπλισμό για βοήθεια στην Ουκρανία. Θα περάσουμε εξαιρετικά δύσκολα. Ακούω καθημερινά διάφορα σενάρια από τα συστημικά ΜΜΕ και παρατηρώ πως υπάρχει μια τάση συμπάθειας προς την ουκρανική πλευρά. Αυτό, για άλλη μια φορά θα έχει σαν μοιραίο αποτέλεσμα τον διχασμό του Ελληνικού λαού (και όχι μόνο) ακριβώς όπως συνέβη και με τον εμβολιασμό για τον COVID-19. Ίσως το φαινόμενο να μην είναι τόσο έντονο, αλλά θα το δούμε να συμβαίνει. Η τηλεόραση δυστυχώς επηρεάζει και όταν βομβαρδίζεσαι με μονόπλευρες ειδήσεις, κάποια στιγμή τάσσεσαι με τους πολλούς. Λες και εμείς γνωρίζουμε τι συμβαίνει ανάμεσα σε αυτές τις δύο χώρες που τώρα μάχονται.
Επίσης σε επόμενο άρθρο θα αναλύσω και για τις μεταναστευτικές ροές Ουκρανών προς την Ευρώπη, διότι σίγουρα θα υπάρξουν.
Ακούω επίσης από έγκριτους στρατιωτικούς αναλυτές ότι ο Πούτιν θα καταλάβει την Ουκρανία μέσα σε λίγες ημέρες. Τρίχες!!! Ο πόλεμος αυτός, κατά την προσωπική μου άποψη, θα κρατήσει πολλούς, πολλούς μήνες. Όλοι πιστεύουν ότι ο Ρώσος πρόεδρος έχει τα μέσα να ισοπεδώσει με το πάτημα ενός κουμπιού την γείτονα χώρα. Με ποιον τρόπο; Μα εννοείται με τη χρήση πυρηνικών όπλων. Μόνο που αυτό δεν τον συμφέρει διότι σε μια τέτοια περίπτωση, η Ρωσική οικονομία θα έρθει αντιμέτωπη με καταστροφικές συνέπειες. Θέλει να πάει με βήματα αργά και σταθερά για να γονατίσει την Ουκρανία, αφενώς οικονομικά και αφετέρου να σπάσει το ηθικό του λαού της. Σωστά; Αμ δε!!! Ο πόλεμος αυτός είναι η βιτρίνα. Ο Πούτιν θέλει να γονατίσει την Ευρώπη και θα δείτε ότι στο τέλος θα το καταφέρει. Σε όλα αυτά τα τραγελαφικά, έχει βάλει το χεράκι του (για να μην πω και το ποδαράκι του) το Αμερικανικό Κογκρέσο. Ο Μπάϊντεν πιστεύει ότι η Ρωσία θα υποστεί μεγάλες στρατιωτικές και οικονομικές απώλειες. Απώλειες στρατιωτικές η Ρωσία θα έχει, αλλά όχι οικονομικές (θα εξηγήσω τον συλλογισμό μου παρακάτω).
Σε περίπτωση (που δεν θέλω καν να τη σκέφτομαι) υπάρξει οποιαδήποτε αποστολή στρατιωτικού υλικού από την Ευρώπη προς την Ουκρανία, ο Πούτιν θα έχει δύο βαριά όπλα στα χέρια του τα οποία δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει. Τις εξαγωγές φυσικού αερίου και πετρελαίου. Απλά θα σταματήσει την τροφοδοσία ή στην καλύτερη περίπτωση θα βρει τρόπο ή δικαιολογία να αυξήσει τις τιμές. Το δευτερόλεπτο εκείνο που θα το ανακοινώσει, θα δούμε τεράστιες ανατιμήσεις στα καύσιμα, ενώ μετά από μερικές ημέρες, οι ανατιμήσεις θα μεταφερθούν στα ράφια των super markets και στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Επομένως το πρόβλημα άμεσα θα μεταφερθεί στους λαούς. Τότε όλοι θα μιλήσουμε για ενεργειακή κρίση και μετά από λίγο θα συζητάμε για επάρκεια σε τρόφιμα, ίσως καύσιμα και βασικά είδη. Όσο για τις τιμές, αυτές θα είναι απλησίαστες. Θα σκεφτόμαστε να βάλουμε βενζίνη στο αυτοκίνητο και θα προτιμάμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Η άσκηση που από τώρα πρέπει να κάνει η Ευρώπη, πρωτού προβεί σε βιαστικές κινήσεις, είναι να διαπιστώσει σε τι βαθμό εξαρτάται η ίδια από την Ουκρανία. Για παράδειγμα, τι είδους προϊόντα εξάγονται από εκεί; Αυτό το αναφέρω, διότι σε έναν πόλεμο, αυτά που προσπαθεί να εξουδετερώσει ή να καταλάβει πρώτα ο αντίπαλος, είναι οι τηλεπικοινωνίες, οι ενεργειακές υποδομές, τα αεροδρόμια και τα λιμάνια. Τι θα συμβεί λοιπόν στην περίπτωση που δεν μπορούν να έρθουν βασικά αγαθά στην γηραιά ήπειρο; Επαναλαμβάνω ότι όλα αυτά θα τα δούμε στην περίπτωση που η Ευρώπη καταστήσει σαφές με τις πράξεις της, ότι τάσσεται στο πλευρό της Ουκρανίας.
Η Ρωσία από όλο αυτό θα βγει σίγουρα κερδισμένη αφού το ρούβλι θα ενισχυθεί, με πιθανότερο το σενάριο να στραφεί σε άλλες χώρες (βλ. Ασία, Ινδία κλπ) για την πώληση φυσικού αερίου και πετρελαίου. Η Αμερική, το μόνο που βλέπω να καταφέρνει, είναι να ισχυροποιήσει το νόμισμά της, εκμεταλλευόμενη την μεγάλη πτώση του ευρώ. Οι χώρες της Ευρώπης, η μία μετά την άλλη, θα προσπαθήσουν να επιβάλλουν κυρώσεις στη Ρωσία, όμως πιστέψτε με θα γυρνάει πάντα μπούμερανγκ και θα την πληρώνουν οι λαοί που στο φινάλε δεν φταίνε σε τίποτα.
Α, και κάτι ακόμα. Το 2023 έχουμε και τις εκλογές στην Τουρκία. Η γειτονική χώρα, είναι πλέον ευρέως γνωστό ότι οικομικά παραπαίει. Η τουρκική λίρα έχει υποστεί πολύ μεγάλες υποτιμήσεις, ενώ και στρατιωτικά δεν τα πάει καλύτερα, αφού δεν έχει εύκολη πρόσβαση σε προηγμένες χώρες (βλ. Αμερική) για αγορές όπλων, μαχητικών κλπ. Ο Ερντογάν προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στην εξουσία και για αυτόν τον λόγο, ο λογισμός μου λέει, πως θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την αναμπουμπούλα του Ουκρανικού πολέμου για να προκαλέσει την Ελλάδα. Το μόνο θετικό είναι πως η ιστορία έχει δείξει ότι η Τουρκία γαβγίζει αλλά δεν δαγκώνει. Εξάλλου, στρατιωτικά η Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με την προηγούμενη δεκαετία καθώς έχει αναβαθμίσει τις δυνάμεις της εντυπωσιακά και η Τουρκία αυτό το γνωρίζει.
Για την Ελληνική κυβέρνηση δεν μπαίνω καν στον κόπο να αναλύσω το οτιδήποτε, διότι το πιθανότερο είναι να συμπλεύσει με την Ευρώπη, η οποία θα συμπλεύσει με την Αμερική κ.ο.κ.
Εάν όλα τα παραπάνω συμβούν, πράγμα που πραγματικά απεύχομαι, όλες οι χώρες της Ευρώπης θα καταλάβουν το μεγάλο λάθος που έκαναν. Τότε όμως θα είναι αργά. Δυστυχώς όπου εμπλέκεται η πολιτική...